انواع سبک ها ی موسیقی

پاپ

موسیقی پاپ بر خلاف موسیقی آمیانه سنتی توسط افراد شناخته شده ی معمولا حرفه ای و از راه روند انتقال

آوازی تکامل نمی یابد در غرب از دهه ی 50 میلادی موسیقی عامه پسند (پاپ) Popular به معنای سبک های پیوسته در حال تغییری است که از موسیقی الکترونیکی تقویت شده Amplified  تا راک اند رول Rock and roll را در بر می گیرد.

 از لحاظ تاریخی موسیقی پاپ به هر شکلی از موسیقی غیر عامیانه گفته میشد که محبوبیتی توده ای کسب می کرد.از تصنیف های آوازخوان های دوره گرد و تروبادور های سده های میانی تا آن عناصر هنرهای زیبای موسیقی که در اصل گروه کوچکی از شنوندگان فرهیخته را مخاطب قرار می داد. اما به شکل وسیعی محبوبیت می یافت.پس از انقلاب صنعتی موسیقی اصیل آمیانه به صورت گسترده ای نا پدید شد و موسیقی عامه پسند عصر ویکتوریا و اوایل سده ی بیستم موسیقی تالار های موسیقی بود که والس و اپرت های ژاک اوفنباخ و ویکتور هربرت و دیگران در راس آن قرار داشت.

 در این میان در ایالات متحده نمایش های آوازخوان های دوره گرد (گروه هایی از مجریان سفید پوست که خود را به سیمای سیاه پوستان در می آوردند) آثار ترانه سرایانی مانند استفان فوستر را اجرا می کردند .

سبک های موسیقی پاپ تا اوایل سده ی بیستم میلادی از اروپا به آمریکا می رفت.سپس اشکال امریکایی نظیر رگ تایم و کمدی مو سیقایی بردوی شنوندگانی در انگلستان و در قاره ی اروپا یافت. از آن زمان به بعد موسیقی پاپ غربی بیشتر تحت سلطه ی آمریکا بوده است.در دهه ی 1890 تین پن الی Tin Pan Alley نیویورک به صورت نخستین صنعت خود کفای چاپ ترانه های پاپ ظهور کرد و در همان 50 سال اول غزل سرایی بارور را با اپرت اروپایی در آمیخت و نوع جدیدی از نمایش موسیقایی –کمدی موسیقایی یا موزیکال-را به وجود آورد که در دست آهنگسازان آمریکایی مانند ژروم کرن & جودج گرشوین &  آیروین برلین & کول پورتر & ریچارد رودجرز و اسکار همرشتاین دوم به پیچیدگی قابل توجهی دست یافت. در این میان سیاه پوستان آمریکایی با شروع از رگ تایم ترکیب ریتم های پیچیده ی آفریقایی با ساختار های هارمونیک اروپایی را آغاز و آنچه را که به مهمترین سبک جدید موسیقی قرن تبدیل شد خلق کردند.

شمار مخاطبین موسیقی پاپ (که با موسیقی تالار های موسیقی تفاوت دارند) در نیمه ی اول سده ی بیستم تا حدی  به سبب رشد فن آوری به شکل قابل توجهی افزایش یافت.برای نمونه تا 1930 دیگر صفحه ی موسیقی به منبع اصلی موسیقی در خانه تبدیل شد و به این ترتیب حتی کسانی که هیچ نوع آموزش موسیقی ندیده بودند می توانستند به ترانه های پاپ گش دهند.در عین حال استفاده از میکروفون هنرمندان آوازخوان را از نیاز به صدا های آموزش یافته ای که می توانستد در فضا های بزرگ نفوذ کنند آزاد ساخت و به این ترتیب امکان استفاده ی تجاری از فنون جدید آواز خوانی به وجود آمد.پخش رادیویی که به منطق روستایی نیز می رسید به گسترش سبک های جدید موسیقی یاری رساند.به ویژه موسیقی کانتری Country که سبکی رقص مانند و روایی است که از بالادهای

(تصنیف های ) انگلیسی-آمریکایی سفید پوستان جنوب و غرب گرفته شده  بود به پیروزی چشمگیری دست یافت.موسیقی عامیانه نیز که در موسیقی بلوز سیاه پوستان جنوب ریشه داشت محبوبیت یافت.

جاز تنها دوره ی محبوبیت توده ای خود را در اواخر دهه ی 30 و در دهه ی 40 با سبک سوینگ (تاب) دسته های بزرگ و آوازخوان هایی مانند بینگ کروزبی و فرانک سیناترا (که به ناله کنندگان معروف شدند) تجربه کرد. در این میان بلوز نیز متحول شد  آوازخوان های سیاه پوست به دنبال کار از جنوب به شمال و شهر های صنعتی مهاجرت کردند و بلوز روستایی به سبک بلوز شهری که خشن تر بود و بیشتر از عبارت پردازی های آوازی استفاده می کرد دگرگون شد.دسته های بلوزی که در دهه 40 در شیکاگو به وجود آمدند از گیتار های الکتریکی تقویت شده  که اغلب با باس Bass و درام الکتریکی حمایت می شدند استفاده می کردند. این ساز ها بعد ها از طرف دسته های راک اند رول نیز به کار برده شد.

در دهه های بعد از جنگ جهانی دوم موسیقی پاپ آمریکایی به استیلای بین المللی غیر قابل بحثی دست یافت.در دهه ی 50 مهاجرت سیاه پوستان آمریکایی به شهر های شمالی به پیدایش اشکال و سبک های آواز های بلوز ترکیبی انجامید.راک اند رول که در دهه ی 50 با الویس پریسلی و شخصیت های دیگر ظهور کرد به صورت آمیخته ای از ریتم و بلوز سیاه پوستان با موسیقی کانتری و آهنگ عاطفی فیض بخش پدیدار شد.در دهه ی 60 اشکال پیچیده تر راک اند رول به موسیقی راک معروف شد که عناصر بنیادین آن عبارتند از : یک یا چند آواز خوان تعدادی گیتار شدیدا تقویت شده (شامل باس و ریتم و لید) و درام Drum .از میان ساز های دیگری که معمولا به کار برده می شوند می توان از پیانوی الکتریکی و ارگ الکتریکی و سینتی سایزر و انواع ساز های بادی و سازهای ضربی فرعی نام برد.نت های کلیدی راک گونه ای ضرب پشتی Backbeat  کوبنده آواز های عاطفی و نوای به شدت تقویت شده ی گیتار است.این سبک در مراحل اولیه خود سبکی ساده بود که بیشتر بر ریتم های رقص مانند، ملودی ها و هارمونی های رایج و اشعاری که با دل مشغولی های شنوندگان همدردی می کرد-عشق جوانی ، بلوغ و اتومبیل!- متکی بود که در مرحله ی بلوغ پیچیدگی بیشری یافت و برخی از با استعداد ترین نمایندگان آن توجه منقدین جدی موسیقی را به خود جلب کرد.

راک انگلیسی اولین بار در دهه ی 60 به دست بیتلز با توانایی ها ورشد قابل توجه موسیقایی خود توانستند موسیقی پاپ را به رشته ی بازی از خلاقیت اصیل تبدیل کنند.در عین حال باب دیلن و دیگر مجریان آمریکایی مشغول رشد بخشیدن به موسیقی راک-عامیانه آمیزش بالاد سنتی با اشکال نظم و ریتم ها و شیوه ی راک در تنظیم آهنگ بودند.در اواسط دهه ی 60 موسیقیدانان جوان به کاوش توانایی راک برای برخورد با مضامین اجتماعی و سیاسی پرداختند.گروه هایی نظیر رولینگ استونز ، دورز و دیگران ، شعر های تخیلی را به شکل بی سابقه ای با هنر تنظیم آهنگ ترکیب کردند که نمونه ی آن قرار دادن قطعات طولانی بدیهه سازی Improvisation  تک نفره در بافت هایی با پیچیدگی رشد یابنده و ساختار های موسیقایی-ترانه ای راک است. آوازخوان های  قدرتمند مانند جانیس جوپلین و گیتاریست هایی مانند جیمی هندریکس در مضامین سنتی ریتم و بلوز انقلابی به پا کردند.

راک به سرعت نوجوانان غربی را که پس از جنگ با افزایش سطح زندگی پول بیشتری در اختیار داشتند به خود جلب کرد و آنان به شنوندگان اصلی جدید ترین اشکال موسیقی پاپ تبدیل شدند.

در اواخر دهه ی 60 و اوایل دهه ی 70 ازدیاد دسته های آمریکایی و انگلیسی به اوج خود رسید. همزمان با آن موسیقی پاپ سیاه پوستان با گروه های اوازخوان موتان Motown  و مجریانی مانند آرثا فرانکلین و استیو واندر به پیچیدگی بیشتر و دامنه ی وسیعتر شنوندگان دست یافت. تاریخ موسیقی پاپ در دهه ی 70 ، 80 و 90میلادی در اصل همان تاریخ موسیقی راک است که با سبک های دیگر آن از جمله موسیقی دیسکو  ، پانک ، رپ ، متال و ... در سراسر جهان گسترش یافت و معیار موسیقی جوانان در بسیاری از کشور ها گشت.

برای دنبال کردن این موضوع به ادامه مطلب بروید

راک

منشأ راک اولیه را باید در سرودهای انجیلی سیاهان، سبک ریتم بلوز و همچنین موسیقی جاز (Jazz) جستجو کرد. در دهه 1950 نوای ساکسوفون و گیتار الکتریک با ضرباهنگ قوی به این موسیقی اضافه شد و سبکی را به وجود آورد که در ابتدا راک اند رول  و سپس به اختصار راک نام گرفت.

این موسیقی در ظرف نوزده سال چنان محبوبیتی کسب کرد که در سال 1969 در همایشی سه روزه به نام «ووداستاک» توانست بیش از سیصد هزار بیننده را در فضای باز به خود جلب کند. در اواخر دهه 1970 کم کم راکجای خود را به «هوی متال» داد و بعد هم در دهه 1990 موسیقی «رپ» باب میل جوانان غربی قرار گرفت.
در موسیقی راک از همان ابتدا ما با دو مسئله‌ی اصلی روبرو هستیم، یکی فرم این موسیقی از لحاظ علمی و اصول هارمونی و دوم ترانه و مضمون اشعاری که این موسیقی را همراهی می‌کند.
ترانه در موسیقی  راک می‌تواند به‌مراتب پراهمیت‌تر از فرم موسیقی از لحاظ ساختار هارمونیک باشد.
چرا که موسیقی  راک خود زائیده‌ی شرایط اجتماعی خاص در دهه‌های 1950 تا 1990 است و نمود اولیه‌ی این شرایط در ترانه‌های این چند دهه متجلی شده. آوازهای  راک  که اغلب سراینده و خواننده‌ی آن یکی است، در حقیقت بازتاب شیوه‌ی زندگی آمریکائی، مانند بی بند و باری فزاینده‌ی جنسی بود.
 شعر این آوازها بیش از آنکه همانند آوازهای دهه 1930 و 1940 عاشقانه و احساساتی باشد، گرایش به بیان صریح و بی‌پرده‌ی مضامین جنسی داشت. اجراکنندگان راک در دهه 1960 اغلب به مخالفت و تمسخر جنگ فرسایشی ویتنام می‌پرداختند.
آوازخوانان علاوه بر این در آوازهاشان به بیان تجربه‌های حاصل از استفاده مواد مخدر و تقلا برای کسب حقوق اجتماعی و همچنین مبارزه با تبعیض نژادی مبادرت می‌ورزیدند.
آوازخوان و ترانه‌سرای مشهور «باب دیلن» بخش عمده‌ی شهرتش را مرهون خواندن ترانه‌ایست به نام «Blowin in the wind»، مضمون این ترانه اعتراض به تبعیض نژادی است.
به طور کلی مهم‌ترین مسئله در موسیقی راک لحن اعتراض‌آمیز و تهاجمی و همچنین خشونتی است که در ترانه‌های آن نهفته. این نارضایتی از شرایط موجود است که اعتراض و خشونت را سبب شده و سپس در ریتم‌های درام (drum) که مارش‌های نظامی را تداعی می‌کند متجلی می‌شود. همچنین روح همین اعتراض است که در لگام افسار گسیخته‌ی گیتار الکتریک حلول کرده.                                       
می‌بینیم که نقش اصلی در موسیقی راک را ترانه بر عهده دارد و در حقیقت روح ترانه است که در فرم و ساختار هارمونیک این موسیقی جریان پیدا می‌کند.
حال اگر شعر و آواز را هم از این موسیقی برداریم و به موسیقی بدون کلام بیندیشیم باز هم اعتراض و خلق و خوی تهاجمی در ملودی‌های گیتار و ریتم‌های درام باقی می‌ماند. می‌توان پا را فراتر گذاشت و به جوهره‌ی راک  حتی به دور از موسیقی اندیشید. راک یعنی انزجار از سقوط انسان و درحقیقت همین انزجار است که اعتراض را به همراه دارد. حال، ساز و آواز و ترانه تنها وسیله‌ایست برای فریاد. فریادی که بسترش گاه حنجره است و گاه سیم‌های گیتار.
از طرف دیگر با نگاهی به تاریخ موسیقی راک در می‌یابیم که رادیو و تلویزیون و سینما به عنوان بستری بسیار مناسب در رشد و حرکت این سبک از موسیقی نقشی بسیار مهم و اساسی را ایفا کرده‌اند. برای مثال قطعه‌ی معروف «Rock around the clock» ساخته «بیل هالی» که از اولین آثار راک به شمار می‌رود بخش عمده‌ی موفقیتش را مدیون فیلمی است به نام «جنگل تخته سیاه» که در سال 1955 به نمایش درآمد. و یا می‌توان به شبکه تلویزیونی MTV اشاره کرد که در دهه 1980 بازار راک را تسخیر کرده بود.
در سال 1955، باب دیلن چهارده ساله با شنیدن موسیقی «Rock around the clock» فریاد زد «هی! این موسیقی ماست، برای ما ساختنش!» به راستی چه تفاوتی در این اثر وجود داشته که نه تنها باب دیلن بلکه میلیون‌ها جوان دیگر نیز هم‌صدا با او چنین فریاد زده بودند؟ این روح آزادی‌خواهانه، خشونت و اعتراض نهفته در این موسیقی بوده که باب میل جوانان قرار گرفته بود. جوانانی که در زیر آتش توپخانه‌های جنگ جهانی دوم متولد شده بودند و فاجعه‌ی مرگ‌بار و تلخ ویتنام را در پیش رو داشتند.

متال

اولین جنبش های هوی متال در جوانانی دیده شد که از نسلی برخاستند که در قلب یک تحولی بزرگ متولد شدند ، جنگ جهانی دوم و شرایط بعد از جنگ .

در اوایل دهه ۱۹۶۰ جهان غرب خود را در سراشیبی کامل ماشینی شدن یافت ، شرایطی که باعث شد جوانان این دوره زندگی خود را در معرض تکنولوژی بیابند ، همچنین وجود جنگ جهانی دوم که به سبب سیاست های افراطی سالهای ۱۹۲۰ تا ۱۹۴۰ رخ داد و همچنین واقعه ویتنام که دلیلی بر سیاست های سرمایه داری امریکائی بود ، به همین دلایل شرایط نا امید کننده و یاس آور در جوانان این دوره رخ داد .و این عوامل سبب شد جوانان از جای خود بلند شوند و جنبش متال را با شعار « سرانجام - اصلاحی باید » آغاز کنند .

شاخه های متال:

        هوی متال

• اسپید متال
• ثرش متال
• بلک متال
• ملودیک دث متال
• بروتال دث متال
• دوم متال
• متال اسکاندیناوی
• گوتیک متال
• پاور متال
• پروگرسیو متال
• موج نوی هوی متال انگلیسی (NWOBH)

اولین آثار موسیقی هوی متال را می توان به گروه Kinks (کینکس) نسبت داد، اما قطعات این گروه کاملا در چارچوب هوی متال نبود . در این دوره گروههای بزرگی به عرض اندام پرداختند از جمله « هو » ، « اسپایدرز » به سرپرستی آلیس کوپر ، کریم ،جیمی هندریکس ، لدزپلین وانیلا فوج ،آیرن باترفلای ، استپن ولف ، بلوچیر ، دیپ پرپل ، هامبل پای ، کاکتوس و بلک سبث .

در مورد آغازگر این سبک ۲ نظر وجود دارد . عده ای پیشوای این سبک را بلک سبث می دانند و عده ای دیگر استپن ولف .اما به دلایل خاص می توان بلک سبث را سردمدار این سبک و همچنین لد زپلین که گروهی راک بود با خط فکری هوی متال را نام برد .

در این سالها گروههای «کریم» با هنر Eric clapton و گروه Jimy Hendrix اولین گروههائی بودند که به متال جنبه تجاری بخشیدند و آن را از دیسکوها به بازار فروش کشاندند .

از جمله کارهای Eric clapton می توان به Sunshine of your love , White room و Jimy Hendrix با آلبومهای Are you Experienced , Electric lady بازار را بدست گرفتند .اما تا آن سالها پیشرویان این سبک Deep Purple,Led Zeppelin,Black sabbath بودند .

Deep purple با حضور Ritchie Blackmore , Jon lord , گروه Led Zeppelin با حضور Jimmy Page و Black Sabbath با حضور Ozzy Osbourn , Tony Iommy رقابت تنگاتنگی داشتند.

سالهای آغازین هوی متال به علت وجود پیشکسوتان این جنبش به Classic Metal مشهور است که بدون شک بهترین و بیاد ماندنی ترین کارها در همین دوره است .

از سال ۱۹۷۰ گروه Black sabbath با آلبومهای موفق Paranoid, Master of Reallity اولین آلبومهای متال را ثبت کرد که بعدها Metallica ,Nirvana که در شاخه هائی جدا فعالیت کردند خودرا پیشرو Black sabbath دانستند . در این سالها Deep purple با هنر Jon lord در نوازندگی Keyboard که آنرا با گیتار Ritchie Blackmored مخلوط کرد و متال هنر سازهای دیگر را نیز به همگان عرضه کرد .

همچنین در اواسط دهه ۷۰ گروه KISS به علت فرم نمایشی وتئاتر گونه و نیز تکامل اجراهای زنده بوسیله نوازندگانی بزرگ از جمله Paul Stanley , Gene Simmons سهم زیادی در تکامل موسیقی متال داشت .

در اواسط دهه ۷۰ بزرگان دیگری نیز پا در این عرصه گذاشتند از جملهAerosmith , Queen ,

Judas priest

بطوری که مشهود است اکثر گروههای متال شهرت خود را در ابتدا به عنوان گروههای راک بدست آوردند .همین عامل سبب ایجاد سبک Progressive Rock شد که گروههائی چون Genesis , Pink Floyd به خواست خودشان از این فراتر نرفتند . اما گروههای Jetro tull, Yes , King Crismon از این سبک به سمت هوی متال حرکت کردند که باعث ابداع تکنیک های جدید نوازندگی شد .

در اواخر دهه ۷۰ گروههای Aerosmith , Thin Lizzy,Black Sabbath به تجدید قوا و استراحت پرداختند . KISS به ناگاه دچار افت محبوبیت شد . Led Zeppelin با مرگ John Bouham نوازنده درام خود از هم پاشید . اما در این دوره Queen , Judas priest با قدرت به کار خود ادامه دادند . اما گروههای Rush ,Ac/Dc ,Ted nugent برخاستند و اعلام کردند هوی متلا همچنان زنده است . در این دوره Rainbow که توسط Ritchie Blackmore , Dio تاسیس شد نیز از هم پاشید .

همزمان با هوی متال سبک Punk که برای احیای Rock'n'Roll آمده بود نیز در حال شکل گیری بود . پانک ها نیز مخالف فاشیسم و تبعیض نژادی بودند و گاه بر ضد دولت های چپاولگر غربی می خواندند . گروههای ,bamnes , pagans ,dead boys ,misfits , Iggy pop ,MC5 Ramons,Clash,damned ,siouxsies که بارها باعث توفان در جهان شدند . اما سردمداران اینها ۳ گروه Iggy pop , sex pistols, Ramons بودند .

در سالهای آخر دهه ۷۰ که پانک طرفدارانش را رفته رفته کمتر می دید گروه جدیدی به اسم Motorhead آغازگر سبک جدیدی شد که به ۳ زیر شاخه Power metal , speed Metal , Trash Metal تقسم شده است . این گروه به دلیل اینکه هواداران هوی متال وپانک را دور خود جمع کرده بود سهم عمده ای از تاریخ هوی متال را به خود اختصاص داد . سبک Hardcore از دیگر دستاوردهای Motorhead است .

هنگامی که هاردکور روز به روز به پیشرفت خود ادامه می داد موسیقی متال با رهبری Queen , Judas priest و به دنبالشان Scorpions وگروههای موج نوی هوی متال بریتانیا ازجمله Diamond head , Def leppard , Iron maiden , Venom , Saxon , Raven جای خالی Black sabbath , Led zeppelin را پر کردند . Scorpions با قطعاتی از جمله Virigin Killers , Love Drive , Black out توانست هواداران زیادی را جذب کند .در این بین Iron Maiden بار دیگر تفکر و تعقل و ایجاز را در زبان هوی متال زنده کرد . آهنگهای killers , Piece of mind شاهد این مدعا هستند که Iron Maiden به پاکسازی ملودی ها و ریتم معتقد بودند .

آنچه مسلم است اینست که Iron maiden از گروههائی بود که برپایه موسیقی Metallica تاثیر فراوان گذاشت .در این سالها Venom با اجرای کارهای جدیدش خود را بین سبکهائی که بعدها Black metal , Death metal نامیده شدند سرگردان دید .

خلاصه سالهای ۱۹۶۸ تا ۱۹۸۳ سالهای آغازین هوی متال بود .

نمادگری،بی خیالی ، طرد دنیای سیاست و دنباله روی (عشرت طلبی) از مشخصه های اصلی این سبک بود . اکثر طرفداران این سبک جوانان ۱۸ تا ۲۴سال بودند که هوی متال راموسیقی نسل خود می دانستند .اشعار عاشقانه و احساسی را نفی می کردند و با رقص میانه خوبی نداشتند .

رپ

موسیقی رپ که در دههٔ ۱۹۸۰ میلادی و از میان سیاه پوستان فقیر متولد شد، در واقع یک نوع موسیقی اعتراض‌آمیز خیابانی است. مانند خیلی از سبک‌های دیگر موسیقی غربی، این سبک نیز با چندین سال تاخیر، به ایران راه پیدا کرد.
این موسیقی از پیش‌پا افتاده ترین و سهل ترین و خیابانی ترین کلمات استفاده می‌کند، بدون این که از حیث ادبی بتوان این نوع استفاده را نقد کرد. یعنی در نوشتن متن رپ، هیچ الزامی برای رعایت قوانین ادبی وجود ندارد. موسیقی رپ به موضوعاتی از جمله: اختلاف طبقاتی، ریاکاری، دعواهای خیابانی، فرهنگ غالب جهانی و البته بحران‌های سیاسی می‌پردازد و ترانه‌های آن اگرچه قافیه‌هایی ضعیف دارند و در نگاه بسیاری شعر ناب به حساب نمی‌آیند، امّا با همین سادگی و بی پیرایگی خود می‌کوشند معنایی دیگر از زندگی اجتماعی را به ما یادآوری کنند.
احتمال داده می‌شود که آهنگ «یک یاری دارم» از بدیع زاده اولین آهنگ رپ ایرانی باشد. موسیقی رپ به طور رسمی و مجاز نیز در ایران کار شده‌است، که از آن جمله آهنگ‌هایی که در برنامهٔ تلویزیونی اکسیژن پخش شدند، و نیز آلبومی از شاهکار بینش‌پژوه به نام اسکناس را می‌توان نام برد. در سال ۱۳۸۵ نیز رضا عطاران در تیتراژ چند مجموعهٔ تلویزیونی از جمله متهم گریخت از موسیقی رپ فارسی استفاده کرد. هم‌چنین در تعطیلات نوروزی سال ۱۳۸۶ مجموعهٔ تلویزیونی دیگری به کارگردانی رضا عطاران به نام ترش و شیرین از شبکهٔ سوم سیما پخش شدکه در عنوان‌بندی آغازین آن، رضا عطاران یک شعر (از نیلوفر لاری‌پور) را به صورت رپ می‌خواند و محسن نامجو نیز با آواز وی را همراهی می‌کرد.
در سال‌های اخیر، گروه‌های بدون مجوز و زیرزمینی رپ در داخل ایران افزون شده‌اند و نیز آهنگ‌های فارسی تعدادی گروه رپ‌خوان در خارج ایران نیز از طریق اینترنت در ایران منتشر می‌شود. گروه‌هایی نظیر هیچ‌کس، زدبازی، میلاد نوری، و Emziper باعث شهرت رپ به خصوص در میان نسل نوجوان شدند.از آن‌جا که اخذ مجوز از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برای توزیع قانونی تولیدات موسیقایی، برای این افراد عملاً امکان‌پذیر نبوده‌است، و با توجه به فقدان قانونی که انتشار این آهنگ‌ها از طریق اینترنت را محدود کند، اغلب گروه‌های رپ زیرزمینی آثارشان را از طریق وب‌گاه‌ها و وب‌نوشت‌ها به گوش شنوندگان خودشان می‌رسانند.
در عرصهٔ موسیقی ایران، می‌توان گروه‌های رپ را به سه دسته تقسیم کرد:

۱- گروه‌های رپی که جنبه‌های خشن و مبارزه جویانهٔ سبک گنگستا را جذب کرده‌اند که می‌توان این دسته را «رپ خوان‌های خیابانی» نامید. آنها در لابلای زبان کوچه و بازار به دنبال صدای خود میگردند. در این بخش از گروه‌های تأثیر گذار می‌توان هیچ‌کس، زدبازی، پیشرو، تهی و ابلیس را نام برد.

۲- دستهٔ دوّم رپ خوان‌ها، گروه محافظه کارتر و اخلاقی‌تری را تشکیل می‌دهند که می‌کوشند ارزش‌های اجتماعی را به ما تذکّر دهند. برخی از آن‌ها عبارتند از: یاس، امزیپر، هارنیک، تروت اسپیریت و سالومه.

۳- رپ خوان‌هایی که بر جنبهٔ فراگیری و اقتصادی رپ تکیه کرده‌اند. آن‌ها معمولاً ترجیح می‌دهند از جریان‌های غالب و موسیقی پاپ سرگرم کننده استفاده کنند. از میان آن‌ها می‌توان به شاهکار بینش پژوه و فا تریتوری اشاره کرد.